FIT was dan ook regelmatig in de krant te vinden. Zoals in mei 1941 toen kampioenskandidaat Y Boys op bezoek kwam in de Meer. Het onderstaand verslag van de wedstrijd van de week stond toen in de Revue der sporten, de toonaangevende sportkrant uit Amsterdam. Deze kunnen wij jullie – mede door de prachtige schrijfstijl uit de tijd - niet onthouden:
(Van onzen hoofdredacteur)
Yboys, met veel supporters en de beste voornemens naar De Meer gekomen, is er niet in geslaagd om de beide punten op Fit te veroveren. Hoewel zelf kansloos, deed Fit zijn sportieve plicht, door de rood-zwart-geblokten zó goed partij te geven, dat her er kort voor het einde zelfs naar uitzag, dat Yboys met een nederlaag naar de overkant zou moeten terugkeren. De mannen van Sijbrandts maakten echter nog juist gelijk, doch tot een overwinning vermochten zij het niet meer te brengen.
Yboys mag dit gelijke spel wijten aan een zeer zwak begin, toen de zenuwen blijkbaar zulk een grote rol speelden, dat de ploeg geen schaduw was van het pittige elftal, dat zijn kansen zo goed bewaard had. Vooral in de achterhoede was het toen allerminst pluis, met het gevolg, dat Fit binnen tien minuten twee prachtige scoringskansen kreeg, waarvan het er één benutte.
Deze kansen kwamen echter minder voort uit goed aanvalsspel van Fit, dan wel uit grove fouten van de Yboys-verdediging, waarin zoowel Beemer als aanvoerder Sijbrandts aanvankelijk zó hopeloos stonden te schutteren, dat men – terecht – in het Yboyskamp bij elke Fit-aanval zijn hart vasthield. Er werd te laat of onvoldoende ingegrepen, er werd over de bal gemaaid, kortom, het was lelijk mis in de rood-zwarte achterhoede, die ten slotte van geluk mocht spreken, dat zij er met slechts één doelpunt afkwam.
Dit doelpunt kwam overigens voort uit een grandioze misser van den rechtshalf L.J. v.d. Zee, die ook al zijn zenuwen niet in bedwang kon houden en uit wiens mistrap Rozendaal, acht minuten na de aanvang, de kans kreeg, die hij niet voorbij liet gaan.
Krachtige Fit-verdediging
Doch ook in de voorhoede der Yboys boterde het aanvankelijk niet best. De bal werd dikwijls wel aardig opgebracht, doch de doorzettingskracht, die tegenover een krachtige verdediging als die van Fit noodzakelijk is, ontbrak te enen male. Het was dus begrijpelijk, dat Fit, dat in de eerste helft bovendien nog een tikje voordeel van de wind had, in deze eerste periode het spel en het initiatief in handen kon houden.
Echter, langzamerhand herstelden de Yboys zich. De achterhoede vond zichzelf terug, door het goede opstuwende werk van Schrijver en Hoogeveen kon het aanvalsspel van Fit meer en meer bedwongen worden en geleidelijk kwamen nu ook de Yboys-aanvallen meer los, zodat zich na het eerste kwartier een gelijk opgaand spel ontwikkelde, waarin de kansen grotendeels verdeeld lagen.
Doch nu demonstreerde de Fit-achterhoede ook zijn grote kracht. Van Ginkel en Ross wisten van geen wijken, grepen steeds stevig in de Yboys-aanvallen in en terwijl de kleine Zilverberg den gevaarlijken Lode het leven zuur maakte door zijn vasthoudendheid, kreeg Yboys nauwelijks de gelegenheid om doelman Visser te benaderen.
Wel is waar leverde goed doorzetten van G. van der Zee na omstreeks 20 minuten spelens Vrauwdeunt een goede scoringskans op, die echter door naast schieten verloren ging, doch veel meer mogelijkheden bood de Fit-verdediging de Yboys niet en de fraaie kopbal van F. Visser aan de andere kant, die rakelings over ging, was minstens even gevaarlijk.
Toch was Yboys niet gelukkig toen Lode, bij een hoge voorzet van links alleen tegenover den uitgelopen Visser gekomen, de bal fraai verwerkte, doch het leder juist over het doel zag gaan. Meer en meer kon Yboys evenwel het initiatief overnemen, ondanks de goede hulp, die Van Ulsen en Wiesehahn hun verdedigers boden, doch rsultaten bleven uit en zo ging de rust dus in met een 1-0 voorsprong voor Fit.
Een gemiste kans
Als Maliepaard of Borghart in de tweede helft de kans hadden weten te benutten die Rozendaal hun bood toen hij, een half uur na de hervatting, de bal hoog over Sijbrandts plaatste en de beide Fit-mensen alleen voor Sligting kwamen te staan, het zou er voor Yboys lelijk hebben uitgezien. Doch Maliepaard noch Borghart vermochten de bal in het doel te werken en daarmee was Fit’s beste kans in de tweede helft verkeken.
Deze helft was trouwens over het algemeen heel wat minder interessant dan de eerste, voornamelijk doordat zowel van Fit- als van Yboys-zijde het tempo, dat voor de rust zeer hoog was geweest, verslapt was. Bovendien had Fit, door Visser op de spilplaats terug te trekken – waar hij ook veel en goed werk deed – het zwaartepunt van zijn team naar verdediging verlegd, waardoor het beeld van de strijd minder levendig werd.
Zo zag het er, met nog slechts vijf minuten te spelen, slecht uit voor Yboys, toen plotseling een fraai doelpunt van den handigen G. v.d. Zee de hoop weer levendig deed worden bij de Overkanters. Eerst had hij, enigszins onfortuinlijk, uit een goed door Rozendaal genomen vrije schop, de bal…. net over de lat getipt, doch toen hij daarna een goede pass van rechts oppikte en kwiek Ross omspeelde, deed hij het beter: met een scherp schot in de hoek sloeg hij doelman Visser kansloos (1-1).
In de resterende minuten vocht Yboys nog voor de winnende goal, die echter niet meer kwam…
De elftallen waren:
Yboys: Sligting (d); Beemer en Sijnbrandts (a); L.J. v.d. Zee, Schrijver en Hoogeveen (m); Lode, Visser, G. v.d. Zee, Rietveldt en Vrauwdeunt (v).
Fit: W. Visser (d); v. Ginkel en Ross (a); Wiesehahn, v. Ulsen en Zilverberg (m); Borghart, Maliepaard, F. Visser, Volkers en Rozendaal (v).
Vermelding verdient nog het goede keeperswerk aan beide kanten, zowel van Visser als van Sligting.
De heer Van Solingen leidde de wedstrijd uitstekend.
